Wexta te bar kir
Te ez jî bi xwe ra birim û tu çûyî
Ken nexweş ket
Hêvîyên min di hiundirê min
da hevdu kêr kir
Ez bûm peykerekê êşza
Ez napeyivim yên hundirê min
Ez dipeyim yên li ser zimanên
min tên kuştin
Heger te sibehê du çikan ji
dilê xwe bidana min
Min ê xwe û hemû daristan di
hundirê xwêdana pêsîra te
da bişewitana
Piştî tu çûyî her şev ez
dimînim da rojê hişyar bikim
Ez wextê di aşê dilê xwe da dihêrim
Hûrhûrî dikim da ez xwe nehêlim
Ez bi mirinê ra bi darqîtkê dilîzim
Gotin di zengiloka min da
dixeniqin, ez pê ra lal dibim
Lêvên min li ber bedewbûna
te dibin pîvan
Rojê carekê tif rihê xwe dikim
Lewra ez heme û tu tuneyî
Di vî çilî da di kela dilê te da
dibim xwelî
Di ramanên te da avjenîyê dikim
Min bernede
Neçe, min bêxwedî nehêle
Dîwar bela xwe di min da didin
Koncal kemînan vedidin
Bi ling û dilê şewitî digerîyam
Bi zend û bendên pola
hatibûm girêdan
Ji bo ez bikarim biqetînim di
xwînê da vedigevizîm
Niha ne tu kûçik im
Ez birînên te dialêsim
Min berde da ez biçim....?