GELİN SÖZ VERELİM BİRBİRİMİZE!

Yaradılanı sevmek istiyorum,yaradan dan ötürü

Ama bazıları özellikle sevdirmiyorlar kendilerini,

Sevsen bir türlü sevmezsen bir türlü,

Şaşırıp kalıyor insan

Ne olur sanki insanlar biraz daha sevecen,

Biraz daha centilmen ve biraz daha muhabbetli olsalar,

Ne kaybederler ki,

Tam aksine gönüllerde taht kurarlar

Günahların dökülmesine vesile,

Yüce Mevlanın rızasını kazanmış olurlar.

Bunları yapmak için variyetli olmak da gerekmiyor.

Ne olur sanki, herkes çizgisinin hakkını verse?

Savunduğu fikirleri gerektiği gibi yaşasa?

Birbirimizi anlayamıyorsak,

Birbirimize muhabbet yerine husumet besliyorsak,

Mevcud sıkıntıları berbaraf edemiyorsak,

Muhammedi gül bahçelerinde dikenleri deriyorsak,

Birbirimize kardeşlik duyguları için zeytin dalı uzatmıyorsak

Bunların ana sebebi birbirimize karşı tahamülsüzlüğümüz değil mi?

Rızıklarımızı “Rezzak” esmasıyla az veya çok veren yüce Allah değil mi?

Birimizin bir kelimesi fazla olsa ne olur?

Kucaklaşmaktan kime zarar gelmiş?

Yaralara merhem olmakla kim ne kaybetmiş?

Bu dünyada karşılığını görmezsek bile,

Ahrette on katıyla belki de yüz katıyla karşılığını almayacakmıyız?

Biraz daha sabırlı ve biraz daha tahammüllü olsak ne olur?

Neyimiz azalır?

Nimetler içinde boğulduğumuz halde de içi dolu mutlulukları yaşayamıyoruz

Zira her şey insanlarla daha güzel değil mi?

İnsan olmazsa benim ben diyenlerin hali içler acısı olmaz mı?

Gelin!

Viyana kapılarına kadar, at sırtında giden atalarımızın kemiklerini sızlatmayalım!

Türküyle, Kürdüyle, Çerkeziyle, Abazasıyla,alevisiyle,sünnisiyle,

Sağcısıyla, Solcusuyla bir yumruk olalım daha iyi olmaz mı?

O zaman daha güçlü olmaz mıyız?

Lütfen yalvararak rica ediyorum hepinizden

Zaman kaybetmeden bunları içtimai hayatta yaşayalım

Ve yaşatalım!

Hatta gerekenleri yapmaktan uzak durmayalım!

Zira bizim her daim birbirimize ihtiyacımız var.

“Birlikten kuvvet Doğar” ata sözümüzü yabana atmayalım

Ve lafta bırakmayalım!

Büyükler küçüklere sevgi,küçükler de büyüklere saygı gösterirse

Ne kaybederiz?

İki yakamızın bir araya gelmemesinin,

İçi dolu mutlulukları yaşamayışımızın,

Ana sebebi bunlar değil mi?

Gelin, işin kolayına kaçmadan birbirimize söz verelim!

Karınca kararınca bir şeyler yapalım

Yapalım ki, kardeşlik çorbasında herkesin tuzu olsun

Ve üç günlük bu fani dünya yaşantısı bizler zehir olmasın!

Ki ebediyete göç ettiğimizde güzelliklerimiz konuşulsun!

Ve canı gönülden ruhumuza, Fatihalar, yasini şerifler okunsun

Ruhumuz şad olsun!

Ben bunları okuyan her kardeşimin bu konuda bana söz verdiklerine

İnanıyorum!

Allah sizlerden her daim razı olsun!

Allaha emanet olunuz!

13/Mayıs/2010