İbrahim Halil Demir

MECZUPLAR MİSALİ...

Ey sevgili!

Sana meftun gönlümü, döndürdün hurdaya,

Her firakında, bakarım gündüz güneşe, gece aya.

Bir anlık visaline, hasret bıraktın beni,

Unutma ki,seven gönlüm candır,değildir kaya.

Ey sevgili!

Kurban et yoluna, yeter ki nur cemaline bırakma hasret!

Sende çok iyi bilirsin, paylaştıkça artar, sevgi ve muhabbet.

Yokluğunda, günler aya, aylar ise yıla döner,

Mert ve babayiğit gönlümde, kalmaz zerre kadar cesaret.

Ey sevgili!

Başımı dizlerine koyup uyumak için veririm varımı yoğumu.

Şerefli ve asil insanların, çok kolay olur doğumu.

Gönül tarlanda, karın tokluğuna çalışan ırgatın olurum,

Yeter ki boşuna eritme hurdahaş olan gönlümün yağını.

Ey sevgili!

Yufka yürekliyim elinden ekmeği alınmış çocuk gibiı beni üzme!

Ağılı hançerini sapla böğrüme ama gurur ve onurumu ezme!

Tükenmekte olan sayılı ömür miadım bitmeden,

Ben gibi seni içten seven biri varken.kıymetin bilmeyenlerle gezme!

Ey sevgili!

Beni bana etmişsin yabancı sılamda olmuşum muhacir.

Tanıyan tanımayan her gören bu zavallı hal ve ahvalime acır.

Bana geleceksin diye yollarını gözetlerken,

Seni sevmekten yaşlanan, bu yufka gönlüm her daim sancır.

Ey sevgili!

En manidar uzun şiirleri yazdırdın bana ama dinlemedin şevkle.

Bu üç günlük fani dünyada bırakmadın yaşayayım zevkle.

Meczuplar misali kendi kendiyle konuşan biri olmuşum,

Nasiplendirmedin aşkın balkonunda, ikini çaylarını içeyim keyifle.

Ey sevgili!

Sana olan aşk ve sevdamı yazmaya kalemlerimin mürekkebi yetmez.

Asil gönlüne meftunluğum bu can bu tende durdukça asla bitmez.

Doktora tezlerine bile konu olan sevdaların yanında,

Bu naçizane aşk ve sevdamı hiç bir babayiğit ben gibi çekmez.

Ey sevgili!

Gönüllere giden muhkem köprüler kurdum ama geçmedin bir kez.

Sana olan özlemlerim yakıp kavurdu beni, geleceksen gel artık tez!

Vasiyetim olsun, işin kolayına kaçmadan, sevmek istersen,

İçi dolu sevdaları bulmak için il be il aşk ve şevkle gez!

Ey sevgili!

Beni sevda yollarında, rahvan at gibi koşturdun, bıraktın soluk soluğa.

Sana olan aşk ve sevdamın derecesi çıktı doruktan doruğa.

Sevda sürmeli gözlerimle, her sana baktığımda,

İçten tebessümünü görmediğimde, benzerim sararmış yaprağa.

Ey sevgili!

Sevmek sevilmek Allah'ın Vedud esmasının ana fikrinin özetidir.

Yaradılış gayesinin, en manidar sebebi hikmetidir.

Yerin göğün sahibi, şanı yüce yaradanın Vedud esması,

Benim ben diyen babayiğitleri er meydanına çıkaran cesaretidir.

24/ Şubat/ 2017

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.