CEVAPSIZ MEKTUP

Kimse görmedi giderken ardından düşen yıldırımları . her adımında  beraberinde kopardıgın fırtınaları

Yarası açık bir hastayı ameliyat masasında bırakıp gitmen kadar ağırdı   acill sen aranıyordu

ağır kanamalı  bir hasta için.

Gözyaşlarım sel olmuştu    sen sonumuz yok bitti derken .ve su sel de  doğmayan cocuklarımız boğuluyordu

hayallerimizde bile ikimiz için hayaller kurardık onlarda tutunamadı umut dallarına

kurtaramadık yetmedi suni teneffüslerde

Gitmek sana uzaklaşmak  gibi gelsede aslında  mezar taşı soğukluğudur kalbindeki

öldürmüşsündür  hissetiğin ne varsa içinde

ölmek yaşayanlar için korkudur hiç bir ölü artık korkmaz ölümden

aldığın nefese  benim sana güvendiğim kadar güven  artık geri dönmeyeye yetmeyebilir  adımların

sana ulaşmayacagını bildiğim mektuplar  yazıyorum   seninle hiç bir alakası olmayan

postaneye götürüyorum  ve  hiç bilmedğim adreslere gönderiyorum

birinden bir cevap  gelmeyecek biliyorum yazddığım adres  beni bıraktığın yer diye yazdığımdan

bir tek sen biliyorsun  Ve bir bir tek benim yaşadığım yalnızlık .