Diyarbakır’da kasap cinayeti: Eşim ve oğlumu tuzağa düşürdüler

AMİDA HABER - Diyarbakır’ın Kayapınar ilçesinde 4 Kasım tarihinde bir kasap dükkanı sahipleri ile hayvan cambazları arasında başlayan tartışma kısa sürede silahlı kavgaya dönüştü. Açılan ateş sonucu 65 yaşındaki Zülfü Coşan ile 38 yaşındaki oğlu Ensari Coşan yaşamını yitirdi, iki kişi ise yaralandı. Baba ve oğul, Diyarbakır Adli Tıp Kurumu’nda yapılan otopsinin ardından Yenişehir ilçesindeki Şehitlik Mezarlığı’nda defnedildi.

Olayla ilgili gözaltına alınan 6 kişi tutuklanırken, kaçan 2 şüpheli için yakalama çalışmaları sürüyor. Kavganın ardından taraflar arasında ‘borç meselesi’ bulunduğuna dair iddialar ortaya atıldı.

Amida Haber’e konuşan anne Hacer Coşan (59), borç iddialarını kesin bir dille reddederek yaşananları anlattı.

‘Eşim ve oğlumu tuzağa düşürdüler’

Hacer Coşan, yaşadıklarını şu sözlerle anlattı: “Benim iki oğlum ve bir kızım vardı. 22 yıl önce lise okuyan oğlumu kaybettim. Bir kızım ve bir oğlum kaldı. Çocuklarımı fakirlik ve yoksulluk içinde büyüttüm. Ensari’yi evlendirdim, dört çocuğu oldu. Babasıyla birlikte hayvan ticareti yapıyorlardı. Kirada yaşıyordu. Kasap dükkanı sahipleri eşimi arayıp ‘Gelin konuşalım’ dediler. Eşim ve oğlum arabaya binip gittiler ve bir daha bana geri dönmediler. Batı Hastanesi’nden birileri beni arayıp oğlumun yaralandığını söyledi. Hastaneye gittim, fakat ben varana kadar oğlumu kaybetmiştik. Eşimi ise hiç göremedim, otopsi için Adli Tıp Kurumu’na götürmüşler. Dünyam başıma yıkıldı. Eşim ile oğlumu tuzağa düşürdüler. Önce dükkana çağırdılar, ardından sekiz kişi silahlarla saldırdı. Bu insanlığa sığar mı?”

‘Torunlarım yetim kaldı’

Coşan, ekonomik olarak zor durumda olduklarını belirterek sözlerini şöyle sürdürdü: “Torunlarım yetim kaldı, kirada yaşıyorlar. Onlara bakacak kimse yok. Ben ve kızım birlikte kalıyoruz. 4 bin liralık engelli maaşıyla geçinmeye çalışıyorum. Hayatımızı mahvettiler. Kaçan kişilerin yakalanmasını ve hepsinin ömür boyu hapis cezası almasını istiyorum. Borç iddiaları ortaya atılmış. Kesinlikle doğru değil. Bizim kimseye borcumuz yoktur. Adalet sağlanmaya kadar içim rahatlamayacak.”