Eğitim Ortamlarından Diyarbakır’a Yayılan Mutsuzluk

Türkiye’nin en mutsuz kenti Diyarbakır. On yıllardır yaşadığımız onca felaketten sonra mutlu olmamız da pek mümkün değil. Bu felaketler eğitimi de etkiledi. PISA, TIMMS, LGS, YKS, ÖSYM sonuçlarına göre eğitimde diğer bölgeleri geriden takip etmeye devam ediyoruz. Elbette sonuncu olmak önemli değil, önemli olan diğer bölgelerle bölgemiz arasındaki farkın bu kadar çok olması ve kapanmaması.

Kentimizdeki üst ve orta sosyoekonomiye sahip kesimlerin büyük çoğunluğu çocuklarını haklı olarak özel okullara göndermeye başladığından beri devlet okulları zor zamanlar yaşamaya devam ediyor.

Kentteki okullaşma ve okullulaşma sorunu halen giderilemedi. İl ve ilçe Milli Eğitim Müdürlüğü yöneticileri ise bu sorunları yıllardır gideremiyor. Diyarbakır Eğitimi İzleme ve Reform Girişimi (DİERG), sınıfların kalabalığını azaltmak için okul bahçelerine konteynır derslikler eklenmesini önerdi.

Kentteki birkaç okulda tekli eğitim devam ediyor. Bazı okullar ikili eğitim yaparken, bazı okullar en az iki okulun öğrencilerini barındırıyor. Üstelik, itiraz etmemize rağmen halen orta okul ve liselerde blok ders uygulaması yaygınca devam ediyor. Öğrencileri kesintisiz 80 dakika derste tutan bu uygulamadan idareciler, öğretmenler, kantin ve servis işletmecileri hoşnut ancak öğrenciler değil. Blok ders uygulaması, idareciler için daha az teneffüs, öğretmenler içinse okuldan birkaç on dakika daha erken ayrılmak anlamına geliyor. Diyarbakır, öğrenci yararının merkeze alınmadığı, dert edinilmediği ender kentlerdendir!

Okullaşma ve derslik açığını gidermiş yani dersliklerde standart sayıda öğrencisi olan okullar tekli eğitime geçebiliyor. O okulların birçoğu da blok ders uygulamasından vazgeçmiyor.

İl ve İlçe Milli Eğitim Müdürlükleri de Diyarbakır’ın eğitimde sorunlar yaşamaya devam etmesinden rahatsız değil. Bu kurumlar Diyarbakır’da kültürel etkinlikler için harcanan fonun bir kısmı ile kentin okullaşma ve derslik eksiği giderilmesi önerisini Bakanlığa mutlaka iletmiştir. Festivallere para bulunuyor ancak okul ve derslik açığı giderilemiyor. Elbette, kültürel ve sosyal etkinlikler de diğer etkinlikler kadar önemlidir; isteyen katılır, istemeyen katılmaz. Ancak eğitimde üzerinde konuşulmayan, giderilmeyen ciddi eksikliklerimiz ve problemlerimiz var.

Evet, öğrenciler ve ebeveynler devlet okullarında (ve sorunları farklı da olsa özel okullarda da) mutlu, huzurlu değil.