GÖNÜL ANAHTARINI KAYBETMİŞSİN

Yürek sancısı oldun,

Sızım sızım sızlattın beni

Kara talihim oldun,

Cadde sokak gezdirdin beni.

Aşkım oldun,

Gül yerine diken derdirttin

Sevgili oldun,

Diyar gurbet gezdirttin.

Buna hakkın var mı?

Verdin kağıt kalemi elime,

İsmin düşürdün dilime,

Vicdansız oldun acımadın halime,

Yüreğimi ettin lime, lime.

Bırakmadın yazayım halimi ahvalimi,

Unutma Allah her daim görüyor zalimi,

Boşuna alıyorsun vebalimi,

Her gecenin bir sabahı,

Her sabahın da bir gecesi var,

Bu fani dünya çarktır ha bire döner,

Bir gün senin de ışıkların söner,

Benim dallarımda bülbüller,

Senin dallarında ise baykuşlar öter.

Yapay gülücüklere bile hasret kalacaksın,

Yaptıklarının cezasını bu dünyada bulacaksın.

Ben her gün ya sabır çekiyorum,

Muhammedi gül fideleri ekiyorum,

Bıkıp usanmadan bekliyorum,

Bir adı da Adil olan Allah a havale ediyorum,

Sen yap yapabildiğini,

Aşkın pazarlarında sat satabildiğini,

Ziynetlerini tak gerdanına,

Çık sevdalıların er meydanına,

Çıksın kim haklı kim haksız ortaya

Gönül aynasından bak kendine,

Çok güvenme fendine.

Heder oldular aşkına sevdasına güvenenler,

Sonları hüsran oldu sevdasıyla övünenler.

Ben olsam senin yerinde at gözlüğünü çıkarıp atardım,

Görülmesi gerekenleri görürdüm,

Deve kuşu misali başımı gömmezdim kumlara,

Sevda dağlarının doruğundan bakmazdım sevenlere,

Zira işin kolayına kaçmadan sevmek,

İnsanı cennetlik eden bir erdemdir.

Ama bundan sen bihabersin.

Acıyorum vallahi sana ve sen gibilerine.

Kapıların her türlüsü açıktır bende diyorsun,

Ama en önemli kapının gönül kapısının olduğunu,

O kapının da kapalı olduğunu unutmuşsun.

Anahtarını da kaybetmişsin.

Yazık etmişsin kendine,

Kendi elinle kendi evini yıkmışsın,

Keşke varını yoğunu kaybetseydin de,

Gönül kapısının anahtarını kaybetmeseydin......

09/11/2007