İSYAN ETMEDİM ASLA

Aç da kaldım susuz da,

Taştan daha sert döşeklerde yattım,

Zulme de uğradım,

Hor ve hakir de görüldüm,

Hakkım da gasp edildi,

Ama mücadelemden vazgeçmedim,

İsyan da etmedim asla.

En sıkıntılı gurbetleri yaşadım,

Gizliden için,için çok ağladım,

El alem el ele,göz göze,sevgilisiyle gezinirken,

Gıpta ettim çok da içerlendim,

Şirin uykulara hasret kaldığım çok gecelerim oldu,

Sayfalar dolusu mektuplar yazıp da,

Yırtıp attığım çok anlarım oldu.

Ama isyan etmedim asla.

Fakirliğin en alasını yaşadım,

Yokluğun envai türlüsünü gördüm,

Allah’a karşı kulluk görevimi ihmal etmedim,

Kötülük düşünmediğim için çok yalnız kaldım,

Doğru bildiklerimden asla taviz vermedim,

Maddi sıkıntılara bunalımlara soktu beni,

Depresyon a girdim çoğu kez,

Ama hiçbir surette isyan etmedim.

Şükretmeyi hiçbir zaman dilimden eksiltmedim,

Zengine,variyetliye özenmedim.

Onun ki var benim niye yok diye serzenişte bulunmadım,

Yüzde dost arkada düşman olanlara muhabbetim olmadı,

Şevkim kırıldı hak etmediğim halde yerildim,

Ama isyan etmedim asla.

Her şeye rağmen,

Sevmekten kendimi sevdirmekten usanmadım,

Mutluyum hem de iliklerime kadar,

Kendime sözüm var,

Yüce Allah’a karşı asla isyan etmeyecek,

Ve bu şekilde yaşamaya devam edeceğim.

23/05/2007