MUTLU DEĞİLİM ANNE ÇÜNKÜ...

Mutlu değilim anne çünkü

Komşu komşuya ne bir günaydın ne de bir hayırlı akşamlar diyor

Duaların en hayırlısı olan Allah’ın selamını bile

Kimse kimseye vermiyor

Dostlukların içi boşalmış

İnsanlar birbirlerine Allah rızası için gidip gelmiyor

Menfa atlar her daim ön planda

Riyakârlık ve yapaylık almış başını gidiyor

Ahde vefa nerdeyse tamamen unutulmuş

İnsanların gönülleri buz dağına dönmüş

Vicdan ve merhamet kalmamış

Eskiden boş çanağa ağlanırdı şimdi ise dolu çanağa ağlanıyor

Meclislerde anlatılanlar yaşanmıyor eskisi gibi

Mukaddesat ile aldatmak moda olmuş

Daracık kabir çoğunun aklına bile gelmiyor

Canlı mahlûkatın en şereflisi olan insan şerefsiz olmuş

İnsanı cennetlik eden içi dolu sevgi ve saygı kalmamış

İnsanların çoğu alın teri dökmeden zengin olmak istiyor

Mutlu değilim anne çünkü

İnsanlar ya göründüğü gibi ya da olduğu gibi değiller

İşler ehillerine verilmiyor

Kimse kimseye gerektiği gibi güvenmiyor

Büyüğün küçüğüne sevgisi

Küçüğünde büyüğüne saygısı yok artık

O güzelim gönüller muhabbetlerle dolması gerekirken

Gam ve kasavetlerle doluyor

İnsan insanı bir hiç uğruna acımadan öldürüyor

Namuslu ve şerefli insanlar hor ve hakir görülüyor

İşin ehli olmayanlara çok önemli makamlar veriliyor

Gülmesi gerekenler ağlıyor ağlaması gerekenler ise gülüyor

Zalimler her daim ön saflarda

Göstermelik kalın kalın kitaplar tozlanıyor raflarda

Parmakla gösterilmesi gereken insanlar küstürülmüş

Bilim adamlarının çoğu film adamı olmuş

Bilim yuvası Üniversiteler siyaset yuvası olmuş

Hakkaniyetten yana olmak kimsenin aklına gelmiyor

Peygamber efendimizin hadisi olan

“En hayırlı insan insanlara en çok faydalı olandır” unutulmuş

Mutlu değilim anne çünkü

Aydınlıklar olmuş karanlık

Mertler namert namertler olmuş mert

Helal ile haram ayırt edilmiyor

Şeref ile bilenmiş kılıçlar kınında paslanıyor

Babayiğitler kahpece arkadan vuruluyor

Yerin göğün sahibi olan Allah’tan başkasına Rab diye tapılıyor

Varlıklı zenginde ağlıyor fakir olup yoklukları yaşayanda

Alavereler dalavereler olmuş düstur

Saf ve asil yürekler hüsranda

Hakka sevdalı gönüller yıkılıyor bir anda

Birbirinden güzel nimetler artıkça artmış ama şükredilmiyor

Mert ve yiğitler artık sevilmiyor

El açıp kapı kapı dilenmek moda olmuş

Gönülleri mutlu edecek centilmenlikler kalmamış

İsrafın her türlüsü almış başını gidiyor

Sıfatların içi tamamen boşalmış

Sahtekarlar el üstünde tutulur olmuş

İnsanlar husumetlerin her türlüsüne gebe olmuş

Mutlu değilim anne

Bunlar yaşanırken ben nasıl mutlu olabilirim ki…

03/mayıs/2015