SEVDALARIN NE YAPACAĞI BELLİ OLMAZ

Sevdalar oturtur insanı, meclislerin üst köşesine,

Bazen bülbül misali şakıtır, bazen de kapatır kendi içine.

Üzgün olsa da gönül, bulur kendini sevinç ve neşede,

Bazen içten kahkahalar attırır, bazen de üzer hiçi hiçine.

Sevdaların ne yapacağı belli olmaz,

Bazen rahmet, bazen de olur zahmet.

Gönül her daim muhabbetle dolmaz,

Bazen küser, bazen de gül sunar demet demet.

Sevdalar, menzil murad aldırmaz her daim,

Bazen neşelendirir insanı, bazen de eder lal.

Yemeden içmeden keser insanı eder saim,

Bazen vakarlı aslan eder, bazen de bırakmaz insanda hal.

Sevdalar, hem güldürür hem de ağlatır,

Bazen kilit vurar gönüle, bazen de açar gönül gözünü.

Gönül aynasını yar sevdasıyla parlatır,

Bazen de karar aşkın harcını, bazen de söyler son sözünü.

Sevdalar, bağlar insanın elini gözünü, eder kör kütrüm,

Bazen en yanık naraları attırır, bazen de eder sus pus.

Serilince sevda sofrası yedirmez bir dürüm,

Bazen özgür güvercin misali uçurur, bazen de eder hapis.

Sevdalar, yolcu eder insanı aşk ve şevkle,

Bazen hayata canlılık verir, bazen de sarartır beti benzi.

Bindirir aşkın henüz yeni nallanmış rahvan atına zevkle,

Bazen şahlandırır dörtnala, bazen de yaptırmaz bir gezi.

06-07/Kasım/2013