Ahmed Arif, Cahit Sıtkı, Sezai Karakoç ve daha nice nicesi...

Şehir şiir gibi olunca şairi de çok oluyor.

Her ocağında bir hikaye ve her semtinde bin bir efsane tüter.

Kırklardağı, Dicle, Ongözlü ki, dağ ve su ve taşın anneleridir.

Bir anne senfonisi vardır orada, rüzgarı bile bir anne esintisi...

Diyarbakır Surları ise baba vakarında, onurunda, duruşunda...

Kürdçe ve Türkçe ve Arabça her santimine işlenmiş nakış nakış...

Bazen bir dengbej duyarsın uzaklardan çok uzaklardan...

Kimi zaman kulağınla, bazense kalbinle!

Bir şehir ki töresidir nice kıtaların hey...

Aşk içinde aşk içinde aşk içinde aşk içinde aşk içinde aşk içinde girift bilmece, esrarengiz bir matruşka...

Gerçek Diyarbakır Sur civarında, ilçelerinde, köylerinde...

Çağa bulanmış 75 gibi yapay mekanlarda değil...

İnşallah özünü korumaya devam edecek kıdemli Diyarbekir...

Amida hep İslam ile şereflendi, İslam kalacak hep inşallah, elhamdulillah...

Mağara devri yobazları, dinsiz kılınç artığı cahiller istediği kadar düşmanlık etsin, akın akın çoğalan çığı durduramaz.

Ne güzel demiş diyenler, eşeğin yellenmesi ne koparabilir dağdan, eniklerin ağzı değiyor diye ulu denizler kirlenmez.

En acı sorun ne biliyor musun? Bu bazı zalimler namusumuz olan mescitlerimize kasten yatak odası haliyle giriyor ve bir protesto bile yapmıyoruz... İşte bundan mesul olacağız!

Bu da siyonistler gibi büyük bir terör sorunudur ama farkında bile değil nicemiz...

Hücum tam olarak Sur civarında, çok manidar. Gel gör ki savunma yok...

En muhafazakar görünen Hüdapar bile bir protesto yapmıyor. Nerede kaldı diğer partilerden bekleyelim... STK mı onun sadece adı var ülkede!

Söz uzar kesmek gerektir vesselam.

Onca bataklığın hiçbir önemi yok bahçeler böyle güzelken...

Diyarbakır nadide bahçemiz...

Hep hayır dolsun inşallah...

Alimi ve şairi eksik olmasın...