EVDE TERBİYELİ OLMAYAN OKULDA TELAFİ OLUR MU?

Filipinler’de ideal öğrenci tipi şöyledir: Sevecen, başkalarını düşünen, nazik, işini zamanında yapan, gayretli, itaatkâr, hafızası kuvvetli, yaşlıların hükümlerini kabul eden, utangaç olmayan, boş konuşmayandır. Bu vesileyle iyi öğrenci; Araştırmacıdır, öğrenen, çalışkan, dürüst, saygılı, terbiyeli, gayretli, azimli, insanları seven, sorumluluk sahibi, irdeleyici tutuma sahip olandır.

Japonya da okulun amacı; işbirliği ruhunu, bölgesel ve ulusal gelenek bilgisini, uluslararası anlayış ruhunu, matematik, dil ve bilim yeteneğini, müzik, sanat ve edebiyata olan ilgiyi geliştirmek ve kazandırmaktır.

Amerika’da okulun amacı; bağımsız olarak bilgi edinme metodlarının öğretilmesine ve araştırılma alışkanlığının kazandırılmasına yönelik eğitim veriliyor.

Türkiye de ne yazıkki bir çok ailemiz; okullar açılsa da çocuklardan kurtulsak diyor. Oysa mesleğine onca emek ve hayalle başlayan, karşısında efendi çocuk göreceğim umuduyla atanan Öğretmenlerin suçu nedir? Hepimiz çocuğumuzun çalışkan olmasını isteriz. Hatta okula başlarken ona öğretmen, doktor, avukat vs. olma hayalini kurdururuz. Buraya kadar her şey normal ama çocuk okula başlayınca başıboş bırakıyoruz. Kaliteli bir çocuk eğitimine evde başlar ve okulla beraber devam eder. Tabiri yerindeyse; çocuk, bir bahçede en güzel meyveyi veren ağaç misalidir. Bahçenin bakımı çapası yapılmazsa maalesef meyvesi de çürür kendisiyle beraber etrafını da çürütür. Bahçeyi bakımsız, çocuğu bağımsız bırakmamalıyız.

Dini değerlerimizin öğretildiği medreselere gidin oralarda 100 talebeden ancak 10 tanesi uysaldır. Gerisi resmen evden kovulmuş Çünkü kimse işine yaradığı sürece evladını kendinden ayırmaz. Ya ben şunu gördüm. Çocuğuna erken yaşta müdahale etmeyip ahlakı bozulmuş, bedeni odunlaşmışı medreseye yollayan aileler var, o çocuklar medresedeki çocuklara da zarar veriyor; Böylesi uhrevi bir yere çocuklara güzel  ahlaklı olmayı öğretmeden gönderirsek; Çocuklarımız; Namaz kılan bir hırsız, Oruç tutan bir sapık, Hacca giden bir yalancı, Kurban kesen bir tefeci, şehadet getiren bir ateist olur.

Okula atarken al hocam eti benim kemiği sizin demekle olmuyor. Okulda 9 ay çocuğuna müdahale etmemiş kimi veliler; çocukları sınıfta kalmasın diye “ hocam siz onu geçirin ben bu 3 aylık tatilde onu çok iyi yetiştiririm” diyor. 9 ay da görmediğimize 3 ay içinde yanaşamayız bile. Bozulan bir çocuğun yeri ne medresedir, nede okuldur. Evdir. Evde verilmeyen terbiyenin ne okulda, nede medrese de telafisi olmaz. Çünkü ailesine zahmet veren okulda öğretmenine zevk vermez. Ben okulda başarısız olup evde takdir alan bir öğrenci görmedim. Dolayısıyla her başarının altında bir öğretmen kadar, velinin de emeği yatar. O yüzden her çocuğun başarısı velinin de çabasıdır. Okula ne gönderirsek eve de o gelir.