OYSA BU ŞEKER TÜM HASTALIKLARIN İLACIYMIŞ!!!

İnsan bazen düşünüyor, eğer umudumuz olmasaydı bu dünya nasıl geçerdi diye! Yaşanan mutluluğu insanoğlu not etmiyor bir kenara. Ne kadar olumsuzluk, ne kadar can sıkıcı olay varsa yazıyor her anına... oysa ki insanı yaşatan en önemli değerlerden biridir, umut etmek.

Manisa’da yaşanmış gerçek bir hadiseden bahsedeyim. Kanserin son evresi olan bir bayan hastaya; doktorlar eve gidip son günlerini evde geçirmesini, herkesle helalleşmesini isterler. Hasta tüm unutlarını kaybetmiş bir şekilde evin yolunu tutar…

İyi insanlar erken gider diye bir söylem vardır halkın dilinde… tabi kalanları da kötülememek lazım. Eve dönen hastanın ailesi perişandır. Çocuğumuz gençtir, o olmasaydı da başkası olsaydı gübi düşüncelere kapılırlar… Kardeşi bu duruma çok üzülür ve aklına bir oyun gelir. Ablasına ben ilacını buldum. Allahın izniyle iyileşeceksin der. Hasta ablası bir umut sevinir. Kardeşi sürekli ablasına dış ülkeden ilaç getirip onu iyileştireceğini söyler ve onu bu düşünceye inandırır. Kardeşi ‘marketen bonibon şekeri alıp kabını attıktan sonra kapsül şeklindeki şekerleri siyah bir ilaç şişesinin içine koyar, sevinçle ablasının yanına gelir. Heyecanlı bir şekilde; sipariş verdiğim ilaçlar geldi. Diyerek. Hasta ablasına; ilacın, aksatılmadan düzenli bir şekilde kullanılması gerektiğini söyler.

Aradan uzun bir süre geçer kontrol için hastaneye giderler. Bir de ne görsünler. Kanserin çok hızlı bir şekilde gerilediğini gören doktor! şaşkınlık içinde kalır. Hemen hastaya sorar: sen hangi doktora gittin?  Hangi ilacı kulandın? diye. Kadın başlar anlatmaya; Ben hiç bir doktora gitmedim. Kardeşimin bu hastalıktan anlayan ve yurt dışında kalan bir doktor arkadaşı varmış. Kardeşim de benim için çok rica etmiş, yurt dışından ilaçlarımı aldı. Bende düzenli olarak kullandım. Çok şükür ki şu an iyileştim. Der. Doktor, hastanın kullandığı ilaçları görmek ister. Hasta, hemen çantasından ilacını çıkarıp doktora uzatır. Doktor, ilaca bakar ve ilacın bonibon şekeri olduğunu anlar, ancak hastaya söylemez. Kadın tamamen iyileştikten sonra kardeşi, gerçekleri söyler.

İnsanlara ölümün değil umut olalım. Umut etmek, insanın hayatta kalması için bir gerekliliktir.