Biz Özne ve Kitleler önümüze aydınlıkla ‘yüksüz’ bir gelecek inşa etme için ‘yüzleşme’ ihtiyacı duyarız. Yüzleşme sürecini sabote edecek en büyük tehlike öznenin veya kurumların Yüzleşme ’den kaçmak için yapacakları EGO’dur. Öznenin ve Kurumun kendi EGO’larından vazgeçmediği sürece, sağlıklı ‘yüzleşme sürecine’ geçmek mümkün değildir. EGO’dan vazgeçmeyip YÜZLEŞME sürecine girmek ise çıkarılacak olan hakikatler özne ve kitleler için kuşkulu hakikatler olacaktır. Bir nevi bu süreç yüzleşememe süreci olacaktır. Yüzleşme ne pahasına olursa olsun EGO’sundan vazgeçebilen onurlu bir duruştur. Bir yüzleşme için elzem olan dört aşama:

1) Hakikatlerin ortaya çıkarılması

2) Sebepleri açıklanacak özür dileme

3) Sebepleri açıklanacak teşekkür

4)Mümkün ve olanaklıysa affetme, süreçleridir.

Büyük ülkeleri, büyük kurumları Büyük yapan geçmişleriyle yüzleşmeleriydi. Almanya’yı Büyük yapan, her iki dünya savaşında büyük yenilgi almasına rağmen dimdik dünya devlerinden biri olması geçmişiyle yüzleşebilmesidir. Ülkemizdeki birçok kronik problemin kaynağı da geçmişle yüzleşmeyi becermemesidir.

Konunun bağlamına geçersek, İnsanın en çok neresi yaralıysa, o yarasından var olmak ister. Yarasına, belleğinde sımsıkı narin bir yer yapar. Amedspor birçoğumuzun gönlünde içselleştirdiğimiz sevgi yeriyle, aşkla dolu bir bağ oldu içimizde. Sevgili oldu, aile oldu. Derdi dert, Sevinci sevinç oldu gönlümüzde. Amedspor yukarıya biz yukarı, Amedspor aşağıya biz aşağıya olduk. Gün geldi istemesek de duygularımızı bastırdık. Gün geldi istemesek de alkışladık. Gün geldi gururumuz kırılsa da sesimizi çıkarmadık. Gün geldi birbirimizin kalbini kırdık, hayın yaptık bir birimizi, karaladık, trol yaptık. Birbirimize Selam veremeyecek hale geldik. Amedspor kimlik oldu, karakter oldu, kişilk oldu, kitle oldu yığınla içimizde. Amedspor; Haritanın yırtılan yerinin çocuklarına, Ülkenin arka mahallesine, zencisine, denizde istenmeyen kum tanesinin haklı isyanı oldu dilde. Şimdi bu sürecin sonunda bir yüzleşmeyi bu kitle hak etmiyor mu? Yoksa bir daha nasıl bakarız birbirimize.

Rakiplerimiz biz varız diye kocaman oldular. Biz varız diye iktidar oldular, olmak istediler. Şimdi sezon kapanırken bu kitle bir yüzleşme, kafada kalan sorulara cevaplar araması en insani hakkıdır. Sezon boyunca canından malından feda eden bu kitleye amedspor yönetimi amedsporun kitlesine sezon boyu sesimizi çıkarmadığımız beklediğimiz yanıtları vermesi büyüklüğümüze iyi gelecektir. Konuşulmayanlar kadar tehlikeli bir durum yoktur. Çünkü bir yerde koşulmayanlar varsa orada iktidar hırsı ve kaybetme korkusu vardır. Başarısızlık insani bir durumdur. Mevcut yönetimden benim önerim veya kast ettiğim neden başarısız oldunuz? Yargısı yoktur ve bu yargılamayı da doğru bulmam. Çekdarın bu hafta kırmızı kartı bilerek yediğine kimse beni inandıramaz. Keşke olmasaydı. Lakin futbolu futbol yapan sürekli eksik kalmasıdır. Yani hata yapılmasıdır. Yoksa rekabet, merak ve taraftar olmaz. Biz olamayız. Nasıl ki çekdarın hatası insani bir durumsa, velev ki yönetimin başarısızlığı varsa buda insanidir. Yüzleşme yargılama yeri değildir, duyma ve anlama yeridir.

Sayın Burç Baysal’dan beklentimiz, sezon sonunda kırıp dökmeden Amedsporun büyüklüğüne yakışır bir şekilde kendilerinin belirleyeceği bir yol yöntemle bu yüzleşmenin gerçekleşmesidir. Benim önerim Amedsporu kendisine dert etmiş bireyler, medya kuruluşları ve STK’ların katılımıyla; 2 gün sürecek yüzleşme, inşa-onarım ve gelecek yatırımları konulu konferansın daha kapsayıcı olacağıdır. Bu tür yüzleşmeler olmadığı sürece Amedspor günü birlik planlarlan yönetilmesi kaçınılmaz olacağı kaygısını taşımaktayım. Sevgi, saygı ve Amedsporla kalın.