"Sevincin sessizi, huzurun en gür sesidir."

Diyarbakır gibi tarihi ve kültürel zenginliğiyle ön plana çıkan bir şehirde, gelenekler ve toplumsal normlar, topluluk yaşamında önemli bir yer tutar. Ancak bu gelenekler, modern yaşam koşulları ve kentleşme ile uyumlu olmadığında, toplumsal rahatsızlıklar doğurabilir. Gece geç saatlerde düğün dönüşlerinde gelin ve damadın evine getirilişi sırasında patlatılan havai fişekler, bu duruma örnek teşkil eden bir uygulamadır.

Havai fişekler genellikle kutlama ve neşe sembolü olarak görülse de sık ve kontrolsüz kullanımı, özellikle gece geç saatlerde, ciddi rahatsızlıklara yol açar. Bu durumun etkileri şöyle sıralanabilir:

Gece geç saatlerde patlatılan havai fişekler, özellikle uyumaya çalışan insanlar için büyük bir rahatsızlık kaynağıdır. Bu durum, çocuklu aileleri, yaşlıları, hastaları ve sabah erken saatlerde işe gitmek zorunda olan bireyleri olumsuz etkiler.

Havai fişeklerin çıkardığı yüksek ses ve ışık, çevrede yaşayan hayvanlar üzerinde ciddi strese neden olur. Evcil hayvanlar korkudan travma yaşayabilirken, sokak hayvanları panik halinde kaçabilir. Ayrıca, havai fişek atıkları çevre kirliliğine yol açar.

Düğünlerde havai fişeklerin kontrolsüz bir şekilde kullanımı, yangın çıkma riskini artırır ve insanlara zarar verme potansiyeli taşır.

Havai fişeklerin düğünlerde yoğun bir şekilde kullanımı, toplumun eğlence ve kutlama anlayışındaki dönüşümleri de yansıtır. Geleneksel müzik ve davul-zurna gibi kutlama araçlarının yerini, daha gösterişli ve dikkat çekici unsurların alması, bireylerin kutlama kültüründeki değişen taleplerine işaret eder. Ancak bu değişim, bireysel özgürlük ile toplumsal sorumluluk arasındaki dengeyi bozmaktadır.

Çözüm Önerileri

Havai fişek kullanımı, belirli saatler ve alanlarla sınırlandırılmalıdır. Bu bağlamda, yerel belediyeler gece 22.00’den sonra havai fişek kullanımını yasaklayabilir ve bu yasağı denetleyebilir.

Toplumda havai fişeklerin zararları hakkında farkındalık yaratmak amacıyla kampanyalar düzenlenmelidir. Özellikle düğün sahiplerine yönelik bilgilendirme yapılabilir.

Havai fişekler yerine, çevre dostu ve sessiz kutlama yöntemleri teşvik edilmelidir. Örneğin, ışık gösterileri veya geleneksel müzikler hem kültürel bağları güçlendirecek hem de rahatsızlığı azaltacaktır.

Belirlenen saat diliminde havai fişek kullananlara karşı caydırıcı para cezaları uygulanabilir. Bu, bireylerin sorumluluk duygusunu artırabilir.

Diyarbakır gibi kültürel değerleri zengin bir şehirde, kutlama gelenekleri hem bireysel haklara hem de toplumsal huzura saygı göstererek sürdürülmelidir. Havai fişek kullanımı konusunda getirilecek düzenlemeler ve toplumsal farkındalık hem bireysel mutluluk hem de toplumsal refah arasındaki dengeyi sağlayabilir. Bu tür sorunların çözümü, ancak bireylerin duyarlılığı ve yerel yönetimlerin etkin müdahalesi ile mümkün olacaktır.