Diyarbakır'da bir Kurban Bayramı... Yüzlerce aile serin bir nefes almak ve çocuklarıyla vakit geçirmek için Devegeçidi Piknik Alanı'na doğru yola çıktı. Burası, yıllardır Diyarbakırlıların şehrin gürültüsünden kaçıp rahatladığı, ortak kullandığı bir yerdi. Ama bu bayram, kapılar kapalıydı. Görevliler, "altyapı çalışmaları" bahanesiyle insanları geri çevirdi.

Herkes şaşkın, çünkü bu alanın neden kapalı olduğuna dair ne resmi bir açıklama var ne de ne zaman açılacağı belli. Durumu daha da garip kılan ise, bu alanın 2023 yılında İl Milli Eğitim Müdürlüğü'ne "bedelsiz" devredilmiş olması. Üstelik bir öğretmen evi tarafından işletilmek üzere...

Peki, bir halk piknik alanı neden öğretmen evine verilir? Milli Eğitim'in görevi park işletmek mi, yoksa öğrencilere daha iyi eğitim vermek mi? Halkın vergisiyle yapılan, 20 milyon TL harcanarak yenilenen bir yerin, neden böylesine el değiştirdiği ve kimler için kullanıldığı belirsizliğini koruyor.

Devegeçidi Piknik Alanı'nın hikayesi, kamusal alanların nasıl yavaş yavaş halktan koparıldığının acı bir örneği. Önce adı değişti, "Devegeçidi Recai Kutan Piknik Alanı" oldu. Sonra giriş ücretli hale geldi (kişi başı 250-300 TL). Ardından mangal yasaklandı. Şimdi ise tamamen kapalı. En acısı da, bayram gibi özel bir günde bile halkın kullanımına açılmaması.

Bayramda yaşanan bu durum, sadece bir organizasyon hatası değil. Bu, kamusal alanlara bakış açımızdaki büyük bir sorunun yansıması. Halkın vergisiyle yapılan bu yerler, kurumların "ticari mülkü" gibi görülemez.

Bu, sadece bir parkın kapalı kalması meselesi değil. Bu, halkın kamusal hayattan dışlanmasının küçük ama çok anlamlı bir göstergesi.

Devegeçidi, Diyarbakır halkının nefes aldığı bir ortak bellektir. Bu alanın bir öğretmenevi işletmesine verilmesi, bayramda kapalı tutulması ve halkın geri çevrilmesi kabul edilemez. Kamusal alanlar, halkın elinden alınamaz. Alınırsa, halk da sessiz kalmaz.