Tu hesrên min yên çikyayî ku nikarim li dû te bigirîm

Tu çiyayê min ê herî bilind î ku berf lê nagire

Tu zaroktiya min a herî mazlum î ku bi dû etarekî winda dibî

Tu erşa dinyayê ku hemû ezman li te hatiye xezebê

Tu masiyê çemê xwe yî ku nagihêje tu behran

Tu rengê dinyayê yê herî reş î

Tu pê re rûreşiya dinyayê

Tu zarokekî hembêzkiriyî ne li cem tu kesî

Tu kalemerekî bi siûd î di hêmbêza zarokekî…